Fragment rozmowy:

Hipoteza, którą Panowie postawiliście, głosiła, że istnieją dwa systemy widzenia: jeden służy do zdobywania percepcyjnej wiedzy o świecie; drugi służy do kontroli działania. Ze zdroworozsądkowego punktu widzenia teza ta wydaje się kontrintuicyjna: ludzie są raczej przekonani, że posiadają jeden system widzenia. Czyżby to znaczyło, że mamy świadomy dostęp tylko do jednego z nich? Czy można mówić
o świadomych i nieświadomych procesach widzenia?

Faktycznie, idea dwóch systemów widzenia jest dość kontrintuicyjna. Nasze doświadczenie wzrokowe świata jest tak zniewalające, że trudno uwierzyć, że pewien niezależny system widzenia — taki, który działa całkiem poza zasięgiem świadomości wzrokowej — kontroluje naszą aktywnością ruchową. Intuicyjnie oczywiste wydaje się, że te same obrazy wzrokowe używane są do tego, aby rozpoznawać kubek do kawy oraz do kierowania naszą ręką kiedy po niego sięgamy. Lecz to przekonanie jest iluzoryczne. Jak pokazały doświadczenia
z udziałem D.F. oraz wiele innych badań, system wzrokowy, dzięki któremu doświadczamy świata NIE jest tym samym, który kontroluje nasze poruszanie się w tym świecie (…).

Cała rozmowa dostępna jest w pliku PDF na wyszukiwarce google.